Klasik Türk edebiyatında yer alan manzum tercüme faaliyetlerine kaynaklık eden Arapça kasidelerden biri, Ahmed et-Tantarânî'nin (öl. 485/1092) büyük Selçuklu Devleti'nin meşhur veziri olan Nizâmülmülk'ü (öl. 485/1092) övmek maksadıyla kaleme aldığı Tantarâniyye kasidesidir. Musanna yapısının yanı sıra içeriğinin Hz. Muhammed için yazılan naatları çağrıştırması dolayısıyla naat sanılıp çok önem atfedilen bu kasidenin birden fazla manzum Türkçe tercümesi vardır. Kemal Paşazâde'nin (öl. 940/1534) tercümesinin yanında kasidenin Türkçe tercümelerinden en fazla öne çıkan tercüme İbrahim el-Yalvacî'nin (öl. 1293/1876) tercümesidir. Hem kaynak metinle aynı vezin ve kâfiyede yapılan hem de kaynak metnin ses tekrarına dayanan şiirsel özelliğini yakalama yoluna gidildiği bu tercüme bugüne kadar herhangi bir ilmi çalışmanın konusunu teşkil etmemiştir. Başlıca üç bölüme ayırdığımız bu çalışmada öncelikle tercümeye kaynaklık eden Tantarâniyye kasidesi ile yazarı hakkında genel bilgiler verilmiştir. Ardından Yalvacî'nin hayatı ve eserlerinden kısaca söz edilip söz konusu tercüme kaynak metin ile mukayeseli olarak incelenmiştir. Son olarak, söz konusu tercümenin transkripsiyonlu metni sunulmuştur.